Junior journalist 2016

De uitslag met genomineerden uit de 5 klassen vindt U hieronder:

Vrije Basisschool:

5^e leerjaar
REINOUT VAN REEPINGEN
MAXIM DE BRABANDERE
LUNA HOLVOET

6^e leerjaar
AARON NAERT
MARA DEPOORTERE
LOUISE JONCKHEERE
Stedelijke Basisschool:

5^e leerjaar A
SITA CALCOEN
CATO DEPLANCKE
AMELIE DEGROOTE

5e leerjaar B
HANNE COOREMANS
CEDRIC DEGROOTE
ALEXANDER VAN COOLEN

6^e leerjaar
SAM ARNO
SARAH DEBAERE
LINDE AVET

 

De Beverse laureaat is Linde Avet  met het verhaal ” Wat gebeurt er nu?”

Wat gebeurt er nu?
Hallo, ik ben Trien
Hier gaat alles goed. We zijn weer in een nieuw schooljaar gestapt: goede punten, vrienden
terugzien en de juffrouw een beetje plagen. Na een maand was ik al de beste van de klas en
dat vind ik niet leuk. Ze noemen mij een blokbeest. Wie wil er nu zo noemen! Ik kan gewoon
goed dingen onthouden.
Ik ben benieuwd naar mijn punten van wiskunde die ik vrijdag krijg. Nog een nachtje slapen
en ik krijg ze. Nu is het eindelijk ochtend, tijd om naar school te gaan maar eerst nog mijn
fiets nemen. Mijn mama kan mij nooit naar school brengen, daarom ga ik met de fiets.
Dat is ook veel toffer, lekker in de buitenlucht. De schoolbel gaat heel snel. Ik ben gelukkig
altijd op tijd, maar ik moet lopen. De juf deelt de proeven uit. ‘YES’ tien op tien. Dit is de
eerste keer dat ik alles juist heb voor wiskunde. Ik fiets snel naar huis om het te vertellen. De
deur is op slot. Dat is raar, meestal zit mijn vader in de tuin. Hij zal in de keuken zitten. Ik
loop naar de keuken en roep het voor heel de kamer: ‘321
zet hem op Trien. IK HEB EEN
TIEN VOOR WISKUNDE’. OEI niet op het gepaste moment. Mijn ouders zijn weer aan het
ruzie maken en echt wel fel. Ik denk dat ik naar mijn kamer ga. Wat is er gebeurd? Ik dacht
juist dat het zo goed ging. Ik hoor voetstappen in de gang. Dat zal mama zijn die gaat zeggen
dat alles goed komt maar deze keer is het echt erg. Er wordt geklopt aan de deur.
Ik zeg maar dat ze binnen mag komen. Ze komt binnen en ze zegt dat het niet erg was maar
dat geloof ik niet. Aan tafel was er een rare sfeer. Ik weet het zeker. Hier klopt iets niet. Voor
ik ga slapen komt mama altijd een kus geven maar nu niet. Ik hoor dat ze weer ruzie maken.
Ik moet naar het toilet maar ik durf ik niet echt want ik moet door de keuken. Daar zitten mijn
ouders. Ik ga maar slapen.
Eindelijk… ochtend! Ik heb heel raar gedroomd.
Mama komt bij me aan de ontbijttafel zitten. Met een trillende stem zegt ze dat ze met me
wil praten. Ok…. Mama vertelt me dat ik een broertje of een zusje bij krijg. Ik spring rond de
hals van mama en roep ‘joepie!!’ Mama blijft stil zitten en zegt: “Ik ben blij dat je er zo over
denkt maar je hebt waarschijnlijk al gehoord dat papa en ik veel ruzie maken.” Ja… maar
waarom maken jullie dan veel ruzie vraag ik. Mama vertelt dat ze reeds naar de dokter is
geweest en de dokter vertelde haar dat het niet zonder gevaar is om op haar leeftijd zwanger
te worden. Het is mogelijk dat de baby niet gezond is. Maar dat weten ze nog niet op
voorhand. Mama vertelt dat papa het risico niet wil nemen maar daar is ze niet mee akkoord.
Mama is er van overtuigd dat alles goed komt. Een baby is een baby.
Trien is heel hard geschrokken. Voor haar is het super leuk nieuws dat ze een broertje of
zusje bij krijgt. Trien is een gezonde, super slimme meid en misschien is de baby niet zo slim
en gezond. Toen was het tijd om naar school te vertrekken.
Trien haar hoofd zit vol met vragen. In de les lukt het niet om op te letten. Na de schooltijd
fietst Trien zo snel ze kan naar huis. Papa is in de tuin. Ze vraagt aan papa waarom hij niet
blij is. Hij vertelt dat hij bang is. Trien geeft haar papa een dikke knuffel en zegt dat ze veel
zal helpen als de baby er is. Ze zegt aan haar papa: ”Misschien is de baby niet zo slim, snel en
gezond. Toch zullen we hem of haar super graag zien. Het is een baby’tje van jullie. En het
zal altijd mijn kleine broer of zus zijn.” Met tranen in de ogen geeft papa haar een dikke zoen
en zegt: ‘Dank je wel m’n lieve kleine meid’.
‘s Avonds als mama thuiskwam gaf papa haar een dikke knuffel. Mama wist even niet wat er
gebeurde. Ik stond stiekem te glimlachen aan de deur…
Eindelijk een avond zonder ruzie en we konden dromen maken van ons gezinnetje.
“We gaan ervoor!”
Linde Avet
klas6
Stedelijke Basisschool BeverenLeie